اَسْوَد‌بن‌خَلَف عبد يَغوث
وى اهل مكّه و قريشى است.[1] برخى او را از تيره بنى‌زهره، و ابن‌عبدالبر وى را جُمَحىّ مى‌داند[2]; ولى ابن‌اثير، هر دو نظر را مخدوش دانسته است.[3] اسود از كسانى است كه در روز فتح مكّه مسلمان شد.[4] روايتى از او درباره چگونگى بيعت مسلمانان با پيامبر(صلى الله عليه وآله)در آن روز نقل شده است.[5] فرزندش محمد تنها كسى است كه از او روايت كرده است.[6]بر اساس روايتى كه طبرى[7]، واحدى[8]، و ابوالفتوح رازى[9] نقل كرده‌اند او يكى از 4 نفرى است كه با زن پدر خود ازدواج* كرده بود و آيه «ولا‌تَنكِحوا ما نَكَحَ ءاباؤُكُم مِنَ النِّساء...» (نساء/4،22) در اين باره نازل شد و آنان را از ازدواج با همسران پدرانشان نهى كرد.
منابع
اسباب النزول، واحدى; الاستيعاب فى معرفة الاصحاب; اسدالغابة فى معرفة الصحابه; التاريخ الكبير; جامع البيان عن تأويل آى القرآن; الجرح والتعديل; روض الجنان و روح الجنان; كتاب الثقات.محمد خراسانى
[1]. التاريخ الكبير، ج1، ص444.
[2]. الاستيعاب، ج1، ص181.
[3]. اسدالغابه، ج1، ص227.
[4]. الاستيعاب، ج1، ص181; اسدالغابه، ج1، ص227.
[5]. التاريخ‌الكبير، ج1،ص444; اسدالغابه، ج1،ص227.
[6]. الجرح والتعديل، ج2، ص291; الثقات، ج3، ص9.
[7]. جامع البيان، مج3، ج4، ص421.
[8]. اسباب النزول، ص123.
[9]. روض الجنان، ج5، ص300.